Pobieranie wody z własnego ujęcia pozwala na korzystanie z niej w miejscach, gdzie nie ma możliwości podłączenia się do istniejącej sieci wodociągowej lub związane z tym koszty byłyby zbyt wysokie. W zależności od sytuacji w grę może wchodzić budowa studni kopanej, wierconej, studni odwadniających i przemysłowych. Do użytkowania wody niezbędna jest instalacja, ale także infrastruktura dająca możliwość przesyłania wody ze studni do miejsca, w którym będzie gromadzona lub wykorzystywana. W tym celu stosuje się zwykle sztywne rurociągi, a tam, gdzie ich ułożenie nie wchodzi w grę, odpowiednie węże do studni. Przekonajmy się, jak działają takie połączenia oraz sprawdźmy, jakie warunki muszą spełniać używane węże.
Węże w instalacji do poboru wody
Korzystanie z wody pozyskiwanej ze studni może się odbywać z użyciem pompy zatapialnej, która będzie połączona z odpowiednim wężem tłocznym, dostarczającym ją do punktu poboru. W przypadku studni głębinowej czerpiącej wodę z niewielkiej głębokości można też skorzystać z hydroforu połączonego z pompą oraz wężem ssawnym, który umieszczony w odwiercie posłuży do jej transportu. W takim przypadku na końcu węża montowany jest zwykle filtr mechaniczny, dający możliwość wychwytywania zanieczyszczeń.
Jakie warunki muszą spełniać węże do wody pitnej?
Woda pitna, czyli taka, która jest przeznaczona do spożycia przez ludzi oraz produkcji żywności, to substancja, która musi ściśle odpowiadać normom co do zawartości podstawowych składników, a więc znajdujących się w niej związków mineralnych, a także ewentualnych zanieczyszczeń oraz substancji organicznych, jak również mikroorganizmów. Specjalne wymogi obowiązują również w przypadku infrastruktury służącej do jej poboru, transportu i przechowywania. Potwierdzeniem, że używane do przesyłu wody węże nie zawierają substancji potencjalnie szkodliwych, które mogłyby się do niej przedostawać lub zmieniać jej właściwości fizyko-chemiczne jest atest wydawany przez Państwowy Zakład Higieny. Węże do studni muszą spełniać zarówno ogólne wymogi unijnej dyrektywy 98/83/EC, jak i zawarte w odpowiednich normach m.in. PN-EN 13618.
